اولین اقدام هر شرکت بعد از ثبت خود، ثبت علامت تجاری
شخص متقاضی ثبت برند کارت بازرگانی جواز تاسیس
علامت تجاری یک کلمه، نماد یا عبارتی است که برای شناسایی محصول تولید کننده یا فروشنده خاص استفاده میشود و آنها را از محصولات دیگری تشخیص میدهد. برای مثال، لوگو و علامت تجاری نایک”، کفش های ساخته شده ی توسط نایک را از کفش های ساخته شده توسط شرکت های دیگر شناسایی میکند. زمانی که این علائم برای شناسایی سرویس ها استفاده میشود ( نه به عنوان محصولات)، علامت های خدمات نامیده میشوند، هر چند آنها به طور کلی همان علائم تجاری را تحت پوشش قرار میدهند.
در برخی موارد، حفاظت از ثبت برند میتواند به فراتر از کلمات، نمادها و عبارات گسترش یابد تا جنبه های دیگری از محصول مانند رنگ آن یا بسته بندی آن را شامل شود.
به عنوان مثال، رنگ صورتی از عایق پشم شیشه یا شکل منحصر به فرد بطری کوکاکولا ممکن است به عنوان ویژگی های شناسایی خدمت یاد شود. این ویژگی ها به طور کلی تحت عنوان لباس تجاری” قرار میگیرند با این وجود، چنین ویژگی هایی محافظت نخواهند شد.
زیرا شرکت های رقیب هر نوع مزیت عملکردی و رقابتی را ارائه میدهند. بنابراین، برای مثال: سازنده نمیتواند استفاده از یک شکل بطری منحصر به فرد خاص را قفل کند، حتی اگر این شکل برخی از ویژگی های عملکردی را فراهم کند.
برند ها باعث میشوند که مصرف کنندگان سریعا منبع خوبی را شناسایی کنند. مثلا مصرف کننده به جای اینکه در همه کالا ها بگردد تا محصول مورد نظر خود را پیدا کند میتواند برند محبوب را دنبال و نیازش را برطرف کند. ثبت برند نیز باعث می شود تولید کنندگان انگیزه ای برای سرمایه گذاری در کیفیت کالاهای خود داشته باشند. اگر یک مصرف کننده مثلا از کوکاکولا استفاده میکند می تواند براحتی کمبود کیفیت را پیدا کند. قانون ثبت برند و ثبت علامت تجاری
در فرآیند ثبت برند و علامت تجاری، متقاضی لازم است اظهارنامه ثبت برند شرکت را تهیه و تنظیم نموده و به اداره ثبت شرکت ها تحویل نماید. لذا متقاضی برای تهیه و تنظیم اظهار نامه ثبت برند، با مراجعه به سامانه اینترنتی
مرکز مالکیت معنوی و ثبت درخواست، ثبت نام اولیه، صورت می گیرد؛ در ادامه مراحل ثبت برند
لازم به ذکر است که در فرم مذکور باید فهرستی از خدمات و کالایی که از این علامت استفاده میکنند درج شود.
این لوگو جهت محافظت از سایر علائم باید متمایز باشد که مصرف کننده بتواند تفاوت آن با سایر محصولات و علائم را تشخیص دهد. طراح برند موظف است؛ طراحی را به نحوی انجام دهد که مشتری را به اشتباه نیندازد و به قوانین و شئونات بی حرمتی نکند.
مالک یا مالکین یک شرکت، با ثبت برند یا علامت تجاری شرکت خود، نسبت به آن حق انحصاری دارند. در واقع نشان شرکت و مؤسسین آن می باشد. از مهم ترین مزایای ثبت برند برای شرکت ها می توان موارد زیر را ذکر نمود.
۱- هزینه رفت و آمد ندارد.
۲-روند کار اصولی تر و سریع تر پیش می رود
۳-زمان بر نیست.
۴-با دریافت کد رهگیری، در جریان روند و پیشرفت کار قرار می گیرید.
۵-فرآیند کار به دور از مسائل بروکراسی اداری صورت می گیرد.
اولین مرحله برای ثبت برند و علامت تجاری، تهیه و تنظیم مدارک مورد نیاز می باشد؛ از جمله این مدارک می توان موارد زیر را نام برد.
نکته: چنانچه متقاضی در برند خود از حروف انگلیسی استفاده کرده باشد، می بایست کپی کارت بازرگانی خود را تحویل دهد؛ در غیر این صورت نیازی به تحویل آن نیست.
نکته اول: شش نمونه ار برندهای تهیه شده در ابعاد ۱۰×۱۰ سانتیمتر ارائه گردد.
نکته دوم: اگر نمونه ارائه شده برند یا علامت تجاری، به صورت سه بعدی باشد، باید نمونه تصویرگرافیکی شش زاویه ای از آن تهیه شود.
برای استعلام هزینه ثبت برند خود کافیست فرمی که در این صفحه قرار داده شده را پر کرده تا به صورت آنلاین هزینه ثبت برند و علامت تجاری برای شما پیامک شود.
شرایط ثبت برند و علائم تجاری
به منظور نشان دادن علامت تجاری، علامت باید متمایز باشد – یعنی باید بتواند منبع محصول خاص را شناسایی کند. در تعیین اینکه آیا علامت متمایز است بر اساس رابطه بین علامت و محصول اصلی، گروه علامت ها به چهار دسته تقسیم میشوند:
ازآنجا که علائم در هر یک از این دسته ها با توجه به تمایز آنها متفاوت هستند، اهمیت دارد که اامات و درجه حفاظت حقوقی یک علامت تجاری خاص به کدام دسته بستگی دارد.
علامت دلخواه یا عجیب و غریب میتواند علامتی باشد که هیچ ارتباط منطقی با محصول نداشته باشد. به عنوان مثال، کلمات اکسون»، کداک» و اپل» هیچ ارتباطی با محصولات پایه خود (به ترتیب بنزین، دوربین، یا موبایل) ندارند. علامتهای دلخواه یا خیالی به لحاظ ذاتی متمایز هستند – یعنی قادر به شناسایی یک محصول اساسی اند – و دارای درجه بالایی از حفاظت هستند.
علامت حاشیه ای علامت و ویژگی های خاصی را نشان میدهد. به عنوان مثال، کلمه Coppertone” حاوی لوسیون آفتابگردان است، اما محصول پایه ای خاصی را توصیف نمیکند.
علامت توصیفی نشانی ست که مستقیما محصول را توصیف میکند. بر خلاف علائم دلخواه یا نشانگر، علائم توصیفی از لحاظ ذاتیت متمایز نیستند و فقط در صورتی که معنای ثانویه” را بدست آورده باشند، محافظت میشوند.
علامت های توصیفی باید این مانع اضافی را روشن کنند زیرا آنها اصطلاحی هستند که برای توصیف محصول اساسی مفید هستند و تولید کننده خاص با استفاده منحصر به فرد از این اصطلاح میتواند مزیت ناعادلانه را به ارمغان بیاورد.
علامت توصیفی زمانی معنای ثانویه میدهد که عموم مردم مصرف کننده به کمک علامت محصول را شناسایی کنند و نه خود محصول. لازم به ذکر است که مردم نیازی به شناسایی تولید کننده خاص ندارند؛ تنها محصول یا خدماتی که از یک تولید کننده به دست میآید دارای اهمیت است.
در نهایت، یک علامت عمومی علامتی است که طبقه بندی کلی محصول متعلق به آن را توصیف میکند. به عنوان مثال، اصطلاح کامپیوتر” یک اصطلاح عمومی برای تجهیزات کامپیوتری است.
علائم عمومی تحت قانون تجارت، علامت تجاری هستند. بنابراین سازنده فروش کامپیوتر های برند کامپیوتر” (یا سیب” برند اپل” و غیره) هیچ حق انحصاری برای استفاده از این واژه ها در رابطه با آن محصول ندارد. اصطلاحات عمومی توسط قانون علامت تجاری محافظت نمیشوند، زیرا آنها به راحتی برای شناسایی یک محصول خاص، مفید هستند.
با فرض اینکه یک علامت تجاری واجد شرایط برای حمایت باشد، حقوق یک علامت تجاری را میتوان در یکی از دو روش زیر بدست آورد:
استفاده از علامت به طور کلی معنی واقعی فروش محصول به عموم مردم است. بنابراین، اگر من اولین کسی هستم که به فروش مردم با نام تجاری خوش شانس برسد، من اولویت را برای استفاده از این علامت در ارتباط با فروش آدامس حباب برای خود دارم (با فرض اینکه مارک در غیر این صورت برای حفاظت از علامت تجاری واجد شرایط باشد). با این حال، این اولویت محدود به منطقه جغرافیایی است که در آن من فروش آدامس حباب را به همراه هر منطقه ای که انتظار میرود در هر منطقه ای که شهرت گرفته، گسترش دهم.
درباره این سایت